سازمان فرهنگی،اجتماعی و ورزشی

بر روي دست عشق شد شش ماهه پرپر                           با ديدن اين صحنه شد بي تاب مادر

شد در عزاي غنچه خود باغباني                                       شد روز در حزنش به رنگ ارغواني

يک آسمان شد داغدار ماتم او                                         خورشيد هم رويش سيه شد در غم او

شد قسمت يک طفل جاي آب يک تير                               آرام کرد آن طفل را آرام و هم سير

دست پدر شد گرم از خون گلويش                                   گلگون شد از خون گلو آن لحظه رويش

وقتي کسي نشنيد از کودک صدايي                                در خميه ها برخاست از شيون نوايي

فهميد مادر کودکش از دست رفته                                    يعني هر آنچه آرزويش هست رفته

فهميد طور ديگري سيراب گشته                                      با يک سه شعبه در گلو او خواب گشته

فهميد ديگر نيست حرف از شير خواره                               يعني برايش مانده تنها، گاهواره

يک باغبان و غنچه اي خونين به دستش                            يعني که پرپر شد به روي دست، هستش

ديگر چگونه سوي خيمه باز گردد                                      بايد که با کوهي زغم، دمساز گردد

برگشت اما بي علي آن لحظه مولا                                  شد شور و غوغا در درون خيمه بر پا

با چشم خود با مادر طفلش سخن گفت                           با يک زبان ديگري درد و محن گفت

يعني که لالايي براي او نخواند                                       در انتظار طفل خود ديگر نماند

شعر از : محمد ارداقيان/ تقديم به کوچک ترين شهيد حضرت عشق ، حضرت علي اصغر(س)