ششمین دوره شورای اسلامی شهر قزوین

به گزارش روابط عمومی شورای اسلامی شهر قزوین؛ حکمت اله داودی رییس پارلمان محلی قزوین در جلسه بررسی بودجه تملک دارایی های سرمایه ای شهرداری قزوین اظهار داشت: با توجه به وضعیت نامناسب ساختمان سازمانهای شهرداری و پراکندگی آنها لازم است تا این ساختمان تکمیل شود.

وی تاکید کرد: شهرداری قزوین لایحه مربوط به این موضوع را مبنی بر فروش برخی ساختمانهای شهرداری و هزینه کرد آن در تکمیل ساختمان نیمه کاره شهرداری به شورا ارائه کند.

داودی در خصوص لزوم تقویت نظارت های تصویری بر پروژه ها اظهار داشت: نصب دوربین های نظارتی، جزیی از پروژه محسوب می شود و این موضوع تاکید شده که بهره برداری و افتتاح پروژه ها باید همراه با سیستم های نظارتی و کنترلی باشد.

رییس پارلمان محلی قزوین همچنین خواستار افزایش اعتبار ردیف تملک پلاکهای کوچک مقیاس شد و گفت: با توجه به تورم و افزایش قیمت زمین لازم است تا برای حل مشکلات شهروندان در این گونه پلاک ها اعتبار این کد افزایش یابد.

داودی در بخش دیگری از سخنانش خواستار توجه به وضعیت گاراژ های سطح شهر شد و تاکید کرد: با هماهنگی معاونت ترافیک و سازمان عمران و مالکین این گاراژها اقدامات ساماندهی خوبی صورت گیرد.

رییس شورای اسلامی شهر قزوین همچنین بر لزوم ایمن سازی محور نسیم شمال تاکید کرد.

داودی همچنين در این جلسه به مناسبت های اسفند ماهِ اشاره کرد و گفت: ششم اسفند ماهِ حمید باکری در جزیره مجنون زیر آتشی بی‌امان به شهادت رسید و برادرش مهدی اجازه نداد تنها جنازه او را بازگردانند.

وی ادامه داد: اسفند، ماهِ حسین خرازی است که روز هشتم این ماه پس از ۴۵ روز جنگ سخت کربلای۵ در عملیات تکمیلی، پس از هفت سال فرماندهی لشکر ۱۴ امام حسین(ع) کنار نهر جاسم به شهادت رسید و یا ماهِ محمد ابراهیم همت است که روز هفدهم اسفند در میانه عملیات پر از زخم و خون خیبر در سه‌راهیِ مرگ به شهادت رسید و سرش رفت، اما قولش نرفت.

داودی خاطرنشان کرد: حاجی ابراهیم جعفر زاده نیز از شهدای اسفندماه است که روز ۲۳ اسفند سال ۶۳ در کنار رودخانه دجله و شمال الصخره، نیروهای تیپ ۱۸ الغدیر یزد را فرماندهی کرد و ترکشِ خمپاره، سر این فرمانده دلیر و نجیب را شکافت و او را به شهادت رساند.

رییس پارلمان محلی قزوین در ادامه با اشاره به شهادت شهيد مهدی باکری دراین ماه گفت: ۲۵ این ماه وقتی در شرق رودخانه دجله با یارانِ اندکش محاصره شده بود، ایستاد و جنگید و در جواب اصرار رفیقش برای بازگشتن گفت: «اینجا جای خوبی شده، اگر بیایی تا همیشه با همیم». و بعد تیرِ مستقیم به پیشانی‌اش خورد و متعاقب آن قایقی که جنازه او را باز می‌گرداند با آرپی‌جی منفجر شد و تکه‌های پیکرش در خروش آب دجله رو به سوی مقصدی نامعلوم رفت... «آقامهدی» همان‌طور که دوست می‌داشت بی‌نشان ماند؛ اما شناسنامه سرزمینِ ما شد.
 

پایان پیام/